Jan 8, 2011

H A H A

HAHA, lawak + malu. Betul la kakak, buruh kasar la tu bukan kontraktor. Okay, people make mistakes. So do I!
Upcoming Jumaat is the first day of the exam. Science and English. ERGHHHHHH! Macam tak takut je. haha. TAKUTTT. NERVOUS semua ade :(

A.W.A.Y
 I'll be back after two weeks. Gonna focus reviewing for the exam. Tak sure whether i'm going to post any or not. But, I'll somehow try my best for the exam! Wish me luck.

INSYA-ALLAH.
AMIN.

Jap, nak bagi korang & diri sendiri jeles.
Video of eyal and ifwat went ski-ing last week. Dunno where. I hate it. I wanna go ski-ing too... :(

 


Jan 7, 2011

Who cares

Cehh tiga hari tak post, rase macam seminggu dah sekolah. Penat sangat. Otak dah lame SHUT DOWN tibe-tibe kene ON balik, SPEED pulak. Perghh. Tapi perfect, Alhamdulillah semua berjalan dengan lancar. Nak cerita ape ye?

Perjalanan pergi sekolah:
Hari pertama (Rabu) masuk sekolah tu, jumpa la balik makcik2 pakcik2 yang memang aku selalu jumpa dekat lorong kecik yang belakang-belakang rumah tu. Bukan jumpalah, bertembung je. Dari rumah nak menghala ke stesyen keretapi, pokcikmokcik menghala ke kem tentera yang berdekatan dengan rumah aku tu. Memang dah sejibik-sejibik la aku kenal muka pokcikmokcik sume ni. Apetah lagi diorang, mesti lagi kenal aku. Lain dari yang lain. Kadang-kadang kalau aku pakai baju lain dari sekolah tu, rasa macam buat show pun ade. Tak payah naik stage la kira. Hish, malu. *padahal diorang bukan tengok aku sangat pun en* Diorang tengok pun sebab "ehh, budak mane ni, gemuk semacam je..pakai tudung pulak..kulit pun gelap..comel jugak.." Tapi, macam-macam ragam ada. Yang masam macam buah limau, yang laju macam harimau, yang tinggi macam zirafah, yang pendek macam Kakak aku pun ade jugak. HAHA. Sori kak, watak sampingan. Hrmmm...jom-jom nak cerita pelbagai ragam yang aku dah jumpa.

PSTTT! Bukan pokcikmokcik je, yang ABANG-ABANG GANTANG pun ade okay.

Pstt satu lagi, utk pengetahuan korang, kat sini memang semua pergi kerja pakai blazer ye. Mesti! Tak kira lelaki perempuan. Tapi tengok jugak la kerja ape. Kontraktor tak la. Pelik pulak en dok hangkut bata-bata paai blazer. So, boleh imagine tak macam mane gantang & smart! Ehemm Ehemm ayah saya pun kan nampak hensem taw pakai blazer. ZZZZZZZZZzzzz

From home to Ikejiri Ohashi-train station

1. Makcik cacat daya penglihatan.(Makcik Kilat)
Eh wey, aku cakap ape betui ke tu? Cacat daya penglihatan? Hahh, lantak lah. English-nya, "sight disability". This makcik aku jarang nampak tapi memang kenal. Kalau nampak, ohh makcik haritu. "makcik, lame tak jumpa..ape cerr??...(sambil angkat tangan kat makcik tu)" Bengong..Padahal die bukan nampak. Anyways.. aku gelar die "Makcik Kilat" sebab bila die datang je, terus guruh...angin..kencang... Ehhhh! Taklah, sebab beliau ni walaupun buta, tetapi gerak gerinya laju seperti seorang athlete.  Memang laju GILA yang luar biasa. Die ingat jalan rata je kot weyh..confident je jalan. Baru pagi tadi, nampak die..tapi waktu tu aku belakang sikit...die dah kedepan..tak tau dari mane die muncul..macam magik pun ade..well of course kata pun kilat kan. Die sampai kat tempat lintas jalan. Dari jauh aku nampak red light. Ade kereta, so die tak jalan la sebab deria pendengaran die masih berfungsi la tandanya. Sejurus selepas kereta itu sayup-sayup kedengaran, makcik kilat dengan OTAI memegang tongkatnya melintasi jalan yang masih red light. Aku dalam hati "sempoinye makcik". Serius ingat nak tolong, jihad ni..nak pegi sekolah..tolong orang..pahala besar.. tapi makcik ni laju sangat. Tak berkesempatan nak berkenalan (macam la reti ckp jepun). Lepas je makcik tu lintas, lori pun lalu. Eh hebat tu. Lori ni satu bunyi die tak kuat. Macam mane tu? haha, tapi aku rase tak mungkin terjadi kemalangan sebab pemandu-pemandu sini memang hebat macam post aku yang pasal driver bus trip kelas aku tu. Aku rase driver bas express kat Malaysia, ambik 2-3 kali lesen baru lepas kot kat Jepun ni. Jalan sempit-sempit. Ape ape pun kagum la dengan makcik tu tak boleh melihat pun pergi jugak kerja. Wonder jugak die kerja ape.

Kat sini, orang jalan kaki & orang naik basikal diberi keutamaan. Kiranya kalau nak lintas kat jalan yang takde traffic light tu, redah je. tak payah tunggu...Kalau korang berhenti nak bagi kereta lalu dulu pun, die akan berhenti jugak tunggu kau lalu. Daripada membuang masa menunggu..baik redah je dulu!

2. Makcik Limau Purut.
Haha, makcik ni hari-hari bertembung dengan die. Mula-mula dulu tengok muka die perghh masam. Rasa lah sampai ke pahit. Die ni rendang-rendang sikit. Bukan rendang daging, rendang=pendek. Fikiran kena positif kan, aku pun "mesti ade masalah kerja/keluarga ni..". Seminggu aku bagi chance kat die nak tengok muka die senyum sikit ke kat aku. Pergh sampai dua minggu la kira. Ingatkan memang problem die tak selesai-selesai kot sampai sekarang. So takpelah makcik, harap bersabar ye, insya-Allah selesai punya nanti. Be strong okay? Harap lah masalah die selesai sebelum aku balik Malaysia, nak jugak merasa senyuman die. Bukan ape, teringin.. Dia kira dah part of my everyday life. Haha, yela hari-hari nampak. Tapi nak wat cane, memang ade orang yang muka masam taknak belah, tapi hati baik kan? Makcik, senyum tu sedekah la!

3. Pakcik Hitam.
Pakcik ni sempoi je. Taktau la pulak die kerja ape. Kalau aku terlewat sikit, aku jumpa die kat lorong biasa tu je, eh maksud aku yang tempat biasa aku jumpa pokcikmokcik sume tu la pada waktu yang sama..tapi kalau aku awal sikit, jumpa die kat train station. Die ni, okay je muka..takde la sombong ke ape.dan pakai, mesti hitam semua..??ergghh..tapi bukan blazer la... Tapi yang aku pelik.. lepas keluar train, die akan duduk dulu kat kerusi tempat tunggu train tu la. Beberapa minit, baru die sambung perjalanan. Hairan jugak aku, bukan orang Jepun ni salu nak kejar mase ke. Setiap 3minit akan ade train pun nak terlari-lari bagai..! Tapi I just figured that out,,mungkin die ni mabuk train kot. Duduk nak reda-kan sekejap..yeke??

4. Pakcik Tempang.
Erggh tak tau la sesuai ke tak perkataan tempang tu. Tapi somthing like that. Taktau lah die ni pakcik ke abang. Maybe around 30-ish. Hmm, Dia sangat tinggi...sangat2..pastu kaki die cam cacat sikit..macam longgar2--kind of--i dont know how to explain, memang tak stabil la die tak boleh naik tangga..kena guna kemudahan elevator.(bila cerita ni, rase nak tergelak pun ade sbb nak describe die....) Mula-mula kesian jugak tapi buat ape nak kesian, die yang macam  tu pun hari-hari pergi kerja. Pakai pun smart..macam orang2 lain. Memang KAGUM la. Proud of him.

From Yoga-train station to Seisen Int. School

5. Pasangan bahagia.
Tak tahu la mereka ni suami isteri ke, adik beradik ke tapi memang tua about 40-50-ish. Hmm, pakcik ni buta. Makcik ni tak. Terharu tengok cara makcik ni hari-hari pimpin pakcik ni ke Yoga-train station. I can see that makcik ni, ikhlas dan sayang pakcik tu. Nampak raut muka pun, tenang je..rela hati..memang touched lah kalau nampak diorang. Errghh sweet pun ade! :P

6. Pakcik Colourful.
Umur...about 30-ish. hah, perlu ke wey aku bagi tau umur umur umur?? whatever la. Bila nampak pakcik ni je, mesti aku akan Terpana seketika. Haha. Pergh kaler yang die pakai tu menyerlah gila. Macam tak sesuai dengan keadaan. Such as kuning, merah, pink, oren.. tapi kadang2 hot juga pakcik ni. Tapi, tetap pelik. Mungkin die bekerja sebagai seorang Model kan? who knows..

Ade lagi untuk perjalanan balik sekolah.. Cukup la sampai sini dulu penat ler.
Nanti aku cerita ragam budak-budak sekolah Japanese okay. Local Japanese. Not the International one. Peace.

Btw, Monday i'm gonna have to perform
Group Dance for PE (koreografi reka sindiri yang macam sakai, sengal, lawak..)..boleh bayangkan aku menari? ira menari? musfirah menari??????? what? it does not make sense! I know! WHO CARES?? enjoy je la!
English Presentation
History presentation.

Percaya tak kitorang prepare segala presentaion tu dalam masa 3hari je? Memang kerja gila. Baru nak cakap first 3 days of school sucks. Tapi cancel lah sebab markah assignment aku yang bagi aku sangat memberangsangkan! Happy. Mungkin bagi korang biase je markah tu tapi bagi aku sangat sangat okay from what I thought. Good effort! Teruskan usaha. Terima kasih kerana bagi semangat untuk diri sendiri. Haha!

*terima kasih followers baru yang hebat2 belaka. Especially;

Jan 3, 2011

Current Issues

 First of all, I would like to announce that I’m sick. It’s not that “INSANE” sick lah but, the normal sick. I got flu yesterday. Sadly, it got better today. How Allah loves me :D Syukur Alhamdulillah(happy). Why SAD? Because I thought that I can continue my ‘fantastical dreams’ while my friends are rushing catching up trains, heading up to school with their heavy winter suits and bags full of books. As you know, it’s already winter up here and it’s FREAKING COLD. ZZZZzzz. Isn’t it so good to be in bed at this kind of season and atmosphere with nothing in your head, but only with your dream Mr.Right? IMAGINE laaaaaaaaah! Throwing snow all around, making Snowman, playing ski with him? Argggh! SKIP SCHOOL I MEAN!
(Here at my place, there’s no snow down yet but I hope it will soon. Can’t wait for the icyyyyy feelings)

Sebenarnya WINTER SEASON ni not so good LAH. Menyeksakan jugak. Tapi  nak buat macam mane, kuasa Allah.  SO, kita kena bersyukur dengan cara menikmati keindahannya kan! Yang paling best, hari ni aku mandi. Ehh, tak faham eh? Sebenarnya dah dua hari aku tak mandi. Ekekeke! Teruk ke? Tak sangat kot. Sejuk wey! Kalau mandi, bankrupt Ayah nak bayor Bill air. Mana taknya, susah nak keluar. Mane tak susah, asal aku tutup je paip terus rasa sejuk. Perlukan air panas! Sampai macam tu sekali!

Secondly, I’m afraid of 2011. I don’t know why. Ohh well actually I know why! It’s because the year of SPM. Plus it will be the PLKN season soon after that. This is what I’m wondering.. Is it possible for me to get listed/participated in that camp even though I’m not going to be in the list of 2011’s SPM CANDIDATES?? Errrgh it’s hard to say. This also makes me scared and nervous!

In fact, It’s winter. I’m hard to get SWEAT! Macam mane nak bakar lemak? (padahal summer terbakar pun tak kurus-kurus jugak en?haha). My 2011 wish list? How sad. Do I have to wait for next season? Nooo, I’m sick of  procrastination! Life is hard! Any idea? I have to work this out seriously! No kidding! Help!!!!

Thirdly, days ago…I talked with Mak about my SPM & College & Future Husband. (future husband dalam mimpi je)! Okay okay, I know you guys hated this topic coz I talked about this a lot in my previous posts. But who cares, just read it! Jangan cakap banyak ye! With Mak suggestions, I briefly think that I seriously am going to sit for SPM a year later than I supposedly. Would that be a problem? Mak said, “you’re a bit behind but worth valuable experiences”. Such beautiful words came out from Mak. How LOVELY! I think so too. Well, I don’t really mind even if I take 2 years later than I supposedly, to really cover out my form 4 syllabus. I hope this decision would be good for everyone related. I’m ready to faces any problems coming due to that decision coz that’s the best I think ;p

Sebenarnya, ade college advisor at my school. Dah 2 kali buat appointment dengan dia, tapi takde rezeki. Sekali tu die ade urgent meeting so then nobody can take over her place and other one, I got work to do during study hall so then I didn’t make it. I really want Ayah to go and talk with her about this thing. But I don’t think he wants to. Kalau aku cakap pun, I don’t really know what to decide. Bukan ape, I can decide what’s the best but I need him for certain parts. Like when do your family plan to move back to your country? Am I the one to answer it? Ayah, come on lah..are you really really busy? Do you love me? Could you please help me dealing with this problem? Lets work together2..hahaa! She knows many things. Eh of course la kalau tidak takkan jadi college advisor kan? Like my friend, problem die dah settle. Sheeqa, cikgu tu survey this international school for what language Sheeqa can take when she moves back to Malaysia. They don’t have Japanese. They have BM, PEMAHAMAN only and somthg like that so then Sheeqa got to prepare, catch up her BM earlier. And I? Of course she knows what the best for me. Directly to the college by Seisen’s certification nor sit for SPM. Betul tak?

This is what we call LIFE! Fate! Whatever, whenever, wherever you just have to truly hardly sadly honestly face it! No Biggie lah dear coz Allah is always by your side.. Insya-Allah….Insya-Allah……you’ll find the way…..

It’s okay, I’m still the Insane like who I am. Enjoying LIFE ;P

p/s: ESOK SEKOLAH GI** BA*** MA***! Tak tidur lena lah malam ni. Homework sana-sini tak siap. Novel sana-sini tak baca. Impromptu speech coming for this quarter. ERRRR #$%&’(#$%&

Eh, Kurangkan Mencarut juga merupakan satu daripada azam saya buat tahun ni. Kurang je ye. Bukan Jangan. So, sikit2 buleh la kot buat kepuasan. Hahahaha.

Astaghfirullahalazim..